Het diagnose traject

Toen ik terugging naar de psycholoog had ik een schema gemaakt. In drie kolommen beschreef ik wat me veel energie kostte, de tics en dwanghandelingen die wisselend aanwezig waren en een paar dingen die voor mij echt niet kunnen. Alles waar ik al mijn hele leven in meer of mindere mate last van had kwam weer boven en dat had ik geprobeerd op te schrijven. Nog nooit had ik hier met iemand over gesproken, omdat ik me ervoor schaamde. Als ik het zelf al vreemd vond, wat moest een ander er wel niet van denken. Met dit schema en mijn verhaal begon mijn diagnosetraject. Er volgden een aantal gesprekken, waarvan een met mijn ouders en een met mijn man. Zelf had ik nog veel meer kunnen vertellen, maar dat was niet nodig. Het hele traject heeft slechts twee maanden geduurd.

De diagnose

En toen was daar een diagnose; ’Een milde vorm van ASS’. Ondanks dat ik het verwachtte had ik altijd nog de hoop dat het iets was waar ik vanaf zou kunnen komen. Helaas was mijn gevoel juist en mijn hoop zojuist vervlogen…….

Wat nu? Hoe ga ik om met deze wetenschap? Wat moet ik dan anders doen? Als ik doorga zoals altijd gaat het mis. Ik moet iets nieuws verzinnen, maar dan moet ik eerst weten wát er mis gaat. Dus eerst alles uitzoeken. Hoe werkt autisme bij mij. Ik wil niet leven als autist maar op zoek naar mogelijkheden om die depressies te voorkomen. Het autisme is een reden voor mijn functioneren, maar dat wil niet zeggen dat ik er niks aan kan veranderen. Alles is te leren als je maar weet wát je moet leren.