Diep van binnen voel ik alles,
liefde, pijn, verdriet, haat, woede, angst.
Emotie tonen, dan krijg ik reactie
dat maakt me nog het bangst.
Bang waarvoor?
Emotie tonen is toch menselijk?
De reacties van anderen, mezelf verliezen,
nee, dat is niet wenselijk.
Ben ik verdrietig
wil een arm om me heen.
Wijs ik het af,
ik doe het wel alleen.
Bij angst, verdriet en woede
wend ik me af.
Bouw de muur op
en voel ik me laf.
Mijn gevoel en de emotie,
ze gaan samen door mijn lijf,
maar ze komen niet samen,
waardoor ik er in blijf.
Reactie schrijven