Verloren in een maatschappij
waar chaos overheerst.
Voor de buitenwereld oog ik rustig,
ben ik kalm en beheerst.
Teruggetrokken in mijn wereld,
mijn eigen veilige ik,
maar wat niemand ziet
is dat ik weer bijna stik.
Verdrink in de tranen
die vastzitten in mijn lijf.
Niet wetend hoe erover te praten,
vandaar dat ik het schrijf.
De angst voor nieuwe dingen,
met goede moed ga ik het aan.
Maar wil te snel, te veel misschien,
het is te snel gegaan.
Leren wil ik nog heel veel
hij is er echt die wil,
maar ik voel me heel onrustig
ben meer gelaten en wordt stil.
Reactie schrijven