Borden en bekers met kleuren,
stoelen, kasten en deuren.
Alles zal eraan geloven,
mijn dwang komt weer naar boven.
Alles sorteren op kleur,
het controleren van de deur.
Stoelen recht gaan zetten
en op de kleinste details letten.
Ik draai met een kapotte motor,
de bende wordt alleen maar groter.
Het begin ben ik weer kwijt,
evenals denken aan de tijd.
Wat ik doe dat weet ik goed,
waarom dat is me ook bekend.
Verzetten heeft dus weinig zin,
ik heb het lang genoeg ontkent.
Soms moet ik ordenen en ruimen,
op zoek naar rust en regelmaat.
Als ik dat weer heb gevonden
dan verdwijnt het vroeg of laat.
Ik geef me eraan over
en leg me erbij neer
dat deze periodes blijven komen,
wat ik ook probeer.
Reactie schrijven