Vandaag is mijn verjaardag
ik voel me zo alleen.
Ondanks mijn lieve kinderen
en mensen om me heen.
Te genieten van het moment,
had ik me voorgenomen.
Het leek aardig te lukken,
maar toch voel ik tranen komen.
Mijn gedachten slaan op hol,
twijfels nemen toe.
Heb ik dan toch teveel gedaan?
Maar ik voel me niet echt moe.
Ik wil heel veel leuke dingen doen,
samen met de kinderen.
Maar die klote gedachten
blijven me maar hinderen.
Hoe moet het na de vakantie?
Hoe pakken we alles aan?
Wetend dat dit nu zinloos is,
we in kleine stapjes verder moeten gaan.
Die stomme gedachten
in mijn overvolle kop.
Ik ben er zo klaar mee!
Stop! Donder op!
Toch lukt het niet,
mijn gedachten en onrust blijven.
Tot het moment
dat ik weer begin te schrijven.
Eindelijk merk ik op
de tranen zijn gestopt.
Mijn hoofd wordt langzaam leger
ik had weer teveel opgekropt.
Reactie schrijven