Veel van wat ik weet,
veel van wat je ziet,
haalde ik uit boeken,
anders wist ik het niet.
Boekenwijsheid noem ik dat.
Lezen over wat je wil weten.
Eindeloos blijven herhalen
om het maar niet te vergeten.
Met kleine kinderen lukte het
ze gingen er in mee.
Tot ze begonnen te praten
en gingen roepen, nee!
Opvoeden werd moeilijker,
eindeloze discussies en woordenwisseling.
Mijn repertoire raakte op
dat is waar het mis ging.
In boeken lees je wel,
hoe ermee om te gaan,
maar praktisch, wat je terug kunt zeggen
heb ik in geen enkel boek zien staan.
Wat zeg je nou op zo’n moment,
als je door je kind uitgescholden wordt?
Hoe los je zo’n situatie op?
Ik weet het niet, kom dan echt woorden tekort.
Ga over op hun niveau
schreeuw terug zo hard ik kan.
Weet dat ik er niets mee bereik,
maar hoe moet het dan??
Reactie schrijven