Mijn pad

Hoever reikt mijn pad?

Waarheen zal het gaan?

Ik weet dat ik het dragen kan

daar twijfel ik niet aan.  

 

Tot dusver klopt mijn levenspad,

alles wat ik mee moest maken.

Het heeft bijgedragen aan wie ik nu ben,

dus geen enkele reden om af te haken.  

 

Toch heerst er angst voor openheid.

Angst, voor onbegrip en pijn.

Als ik me écht volledig overgeef

aan de persoon die ik wil zijn.  

 

De persoon die graag afstand houdt

zichzelf prima alleen kan vermaken. 

Wanneer noodzakelijk aanwezig is, 

maar verder liever af wil haken.   

 

Ik ben aan het experimenteren,

zeg zenuwslopende uitjes af.

Door op mijn gevoel te vertrouwen

voel ik me eerder sterk dan laf.  

 

Wanneer de tijd goed is,

ik niet overprikkeld en rustig ben,

kan ik weer wat nieuws proberen

dat is hoe ik mezelf ken.  

 

Mezelf weer ken zoals ik vroeger was, 

sociaal actiever dan ik nu kan zijn. 

Ondanks de moed die ik soms moest verzamelen 

vond ik mijn hobby’s toch erg prettig en fijn.
 
Toen had ik geen gezin,

geen huishouden te runnen,

maar dat wat ik vroeger kon 

zou ik op dit moment echt niet kunnen.