Sorry

Ieder heeft zijn eigen manier om met de vele prikkels en emoties om te gaan. Dat botst en zorgt soms voor nog meer problemen. Als je dan ook nog door je eigen autisme overvallen wordt is de chaos compleet. Wat voor de een helpend is voelt voor de ander als een afwijzing. Het blijft ingewikkeld, vermoeiend en frustrerend, maar we puzzelen samen verder om er het beste van te maken.

 

Sorry zei ik tegen mijn kind.

Sorry, omdat ik het soms zo moeilijk vind.

 

Mijn bedoeling was goed

de praktijk wat minder fijn.

Het was niet mijn bedoeling 

om zo gemeen te zijn.

 

Ik wilde je niet kwetsen

zocht rust in deze situatie.

Ik weet dat je verdrietig bent

en heel terecht is je frustratie.

 

Jij kunt er niets aan doen

dat ik het als een last ervaar.

Maar kiezen was onmogelijk

en jij bleef maar daar.

 

Je zocht nabijheid

ik zag de onmacht in je ogen.

Ik stootte je af, maar wilde het niet

en dat is niet gelogen.

 

Het was in mijn ogen de beste optie

voor jou, je broer, voor iedereen.

Om even weer tot rust te komen

zonder iemand om ons heen.

 

Lieve schat ik hou van jou

ook al wil je zelf niets zeggen.

Bedankt voor je lieve knuffel 

en dat ik het uit mocht leggen.

 

Fijn dat je wilde luisteren.

Rust heeft ons beide goed gedaan

om na mijn uitleg en excuus

weer samen rustig verder te gaan.