Ik moet haasten en jagen
praten vliegensvlug,
verstreken tijd
komt niet meer terug.
Met pasklare zinnen,
goed voorbereid zijn
en achteraf denk ik
dit was niet fijn.
Ik had meer willen zeggen,
dingen uit willen leggen,
hoe onbegrepen ik me voel
dat jij niet snapt wat ik bedoel.
Hoe jou houding me kan blokkeren.
Ik dingen anders kan interpreteren.
Op zo'n moment voel ik me naar,
omdat ik heel veel stress ervaar.
Stress om iets kleins,
stress om een woord.
Het was niet je intentie,
maar mijn reactie op wat ik heb gehoord.
Reactie schrijven