Secondes werden minuten,
minuten werden uren en dagen.
Dagen werden weken, maanden
en een hoofd vol duizend vragen.
Hoe heeft het zo kunnen groeien?
Welke afslag heb ik gemist?
Ik wilde slechts een klein beetje hulp
omdat ik het zelf niet meer wist.
De weg terug bewandel ik nu
maar ze willen dat ik verder kijk.
Terugkijk op wat ik achter wil laten
de oude ik, een wandelend lijk.
Een eerste spoor, een tweede spoor
het duizelt door mijn hoofd.
En als ik zeg dat het nu best gaat
word ik amper geloofd.
Waarom geen vertrouwen in mij?
Ik was ziek maar ben nu helder van geest.
Liever kijk ik naar de toekomst
en niet steeds om naar wat is geweest.
Reactie schrijven