Een ander kan makkelijk zeggen
goed is goed,
maar dat valt niet mee
als je eerst alles nog beredeneren moet.
Dat kost tijd
en veel geduld,
maar dat is wel
hoe mijn dagen worden gevuld.
Alles moet kloppen
elke dag weer.
Klopt het niet
dan komt er dus nog meer.
Uiteindelijk heeft alles een reden,
alles staat met elkaar in verband.
En als er niets meer te leren is,
sta ik stil en volgt er een opstand.
Eerst word ik onrustig,
er ontstaat chaos in mijn hoofd.
Dan kruip ik in mijn schulp,
tot de chaos is gedoofd.
Terugkijkend op het hele proces,
lijken alle stappen steeds te kloppen.
Maar onderweg leek dat niet het geval,
stond ik op het punt om weer te stoppen.
Als ik deze keer niet was doorgegaan,
was ik nooit op dit punt gekomen.
Bleef weer achter met onzekerheid,
wachtend op een nieuwe dip,
die vast weer snel zou komen.
Reactie schrijven