Een gat geslagen in mijn hart
een gevoel, zo dof en leeg.
Het maakt me weer totaal verward
alles ging beter toen ik zweeg.
Toen ik alles oploste voor de ander,
mezelf wegcijferde voor iedereen.
Doorging tot ik niet meer kon
en mijn eigen ik verdween.
Weer zwijgen? Nee, dat zeker niet
mijn mening telt ook mee,
maar ruzies doen me veel verdriet
ze hebben daarvan geen idee.
De een reageert met woede
de ander heeft zijn eigen pijn.
Geen van beide een enkel vermoeden
hoe dat het voor mij zal zijn.
Ik ben niet op het oorlogspad
wil het beste voor iedereen,
maar heb nu echt genoeg gehad
het lukt niet meer alleen.
Reactie schrijven