Humor en grapjes
Elke morgen maak ik de jongste wakker en steeds gebeurt er hetzelfde. Ik loop zijn kamer binnen, blijf even stil staan bij zijn bed en zeg; 'Goeie morgen, tijd om op te staan.' Zijn wekker loopt af om 7 uur dus hij is al wakker, maar hij blijft liggen. 'O jee, ik denk dat hij nog slaapt.'
Zachtjes maak ik het gordijn vast open. Ik zie hem liggen met een lach op zijn gezicht, zijn ogen strak dichtgeknepen en klaar om mij te laten schrikken. En dan opeens, 'BOE, schrok je, ja je schrok hé! '
Elke ochtend hetzelfde grapje. Ik doe alsof ik geschrokken ben, kietel hem even en hij heeft de grootste lol.
Zo heeft ook zijn broer steeds dezelfde grapjes. 'Mama zullen we Kiekeboe doen? ' Hij kruipt weg onder zijn deken en begint meteen al te lachen wachtend tot ik het deken wegtrek om hem te laten schrikken. Zachtjes wiebel ik wat aan het deken en hij begint nog harder te lachen.
En dan ineens 'Kiekeboe', hij plast bijna in zijn broek van het lachen, 'nog een keer, nog een keer '. In sommige opzichten is hij soms net een kleuter in plaats van de grote stoere jongen van bijna twaalf.
Het blijft schakelen, want ondanks zijn leeftijd en lengte en de (bijna)puber die hij is kan hij heel anders reageren dan verwacht. Hij kan heftiger reageren, zijn 'boze' buien kunnen langer duren dan bij andere leeftijdsgenootjes, maar hij is ook heel lief, zorgzaam en grappig op zijn eigen unieke manier.
Grapjes die hij leuk vindt blijft hij herhalen. Lekker vertrouwt, voorspelbaar en steeds opnieuw heeft hij weer dezelfde lol als bij de allereerste keer. En omdat het zo leuk is wil hij dat natuurlijk niemand onthouden en wordt het keer op keer met anderen gedeeld.
Heerlijk toch als je zo jezelf kunt zijn!
Reactie schrijven