Gewoon niet meer autistisch!

Gewoon niet meer autistisch!

Laatst ving ik iets op, heb er lang over nagedacht of ik het zou delen, maar ik ga het toch doen. Het was een grappig bedoelde opmerking van medewerkers in de zorg en ging over een cliënt met autisme die ze nogal bezig had gehouden tijdens hun dienst. Hij bleef maar vragen stellen en ondanks de bekende antwoorden die hij kreeg ging hij maar door. 'Lekker op zijn autistisch' aldus de medewerker.  

 

Ik kreeg het idee dat ze ervan uitgingen dat hij het expres deed om ze bezig te houden. Hij vond de aandacht wel fijn. Nu ken ik de hele situatie en de cliënt waar het over ging al helemaal niet, maar de manier waarop ze over deze cliënt en over autisme spraken was zo respectloos. En dan moet je er even bij bedenken dat dit dus in de gehandicaptenzorg is.

 

De oplossing voor het vervelende gedrag van de cliënt was volgens een van de medewerkers heel simpel; volgende keer zeggen we gewoon dat hij niet meer autistisch is.' Nou dat lijkt mij echt de ideale oplossing! Ik moest zo mijn best doen om me in te houden. Ik kan best tegen grapjes over autisme, maar vond deze manier van praten 'over' iemand met autisme niet oké. 

 

Autisme is niet iets waar je om vraagt, je wordt er mee geboren. Deze cliënt is een zoon en misschien wel een broer van iemand. Woont in een instelling omdat hij extra ondersteuning en zorg nodig heeft. Als ouder hoop je op een goede en liefdevolle plek voor je kind toch? Een plek waar je kind de aandacht, zorg en ondersteuning krijgt die je zelf niet (meer) thuis kunt geven. Een moeilijke beslissing die je moet nemen, want liefst zou je er zelf altijd zijn voor je kind.

 

Het minste wat je kunt doen als je met deze cliënten mag werken is met respect over deze persoon praten. Tegenover zijn familie, maar ook met je collega's onderling.

 

Maar misschien moet ik het toch ook eens doen. Thuis binnenlopen en zeggen 'jongens vanaf nu zijn we allemaal niet meer autistisch'. Kunnen ze allemaal gewoon normaal doen, zijn alle problemen in een klap opgelost en hebben we alle hulp die we met heel veel moeite op hebben gestart ook niet meer nodig.

 

Helaas is dat een illusie. Het is er wel, we hebben de hulp nodig en 'normaal zijn' zou niet bij ons passen. 


Reactie schrijven

Commentaren: 0