Blijf geloven

Weet je wat fijn is aan hyper zijn?

Dat je niks meer voelt, geen vermoeidheid of pijn.

Het huis knapte er ook goed van op,

het gaf energie, je ging door non-stop.

 

Daarin schuilt ook het gevaar

er is geen grens, het is nooit eens klaar.

En dan ineens gebeurt er wat,

iets dat je niet in de gaten had.

 

Onderweg ben je jezelf verloren

en ook je zoon heeft je gemist.

Het is zo, het is jullie weer overkomen,

maar je kunt niets doen aan wat je niet wist.

 

Met de neus op de feiten gedrukt,

hard bezig het op de rit te krijgen.

En wat je geleerd hebt van vorige keren

is blijven praten in plaats van zwijgen.

 

Ja het kost tijd en energie,

het is nu even investeren.

Blijf geloven in elkaar en de toekomst

jullie mogen er samen van leren. 

 

Zo losse flarden samengevat

van alle gesprekken die ik had.

Om te onthouden wat ik ergens wel weet

maar keer op keer toch weer vergeet.

 

Om het terug te lezen als dat nodig is

mezelf weer moed in te spreken.

Om sneller weer in balans te komen

liefst in dagen in plaats van weken.